Terugblik
Hoe is het nu met… Alfred van Ekeris
Het was september 2020 dat Alfred met de Scania van Van Pommeren in mijn maandelijkse rubriek stond, dus wordt het tijd voor terugblik. Ik stuurde Alfred een whats-app en gelukkig was hij mij niet vergeten. Ik vertelde mijn voorstel en we maakten een telefonisch afspraak om even bij te praten.
Tijd vliegt, niet alleen als je met de klok gooit
Wanneer ik Alfred vertel dat het alweer 4 jaar geleden is, is hij verbaasd. Maar hij weet nog exact hoe wij met elkaar in contact zijn gekomen. Hij vertelt: ”Het was door jouw buurman, die mij met de wagen trof bij het tankstation. Dat blijft toch leuk! Ook de nieuwe wagen heeft hij volgens mij al gezien. Zo is het toen begonnen. Het was wel heel erg warm en stoffig die dag. Je lachte mij nog uit, enigszins sarcastisch, omdat ik met een doekje aan de gang ging. Maar enige reportages verder zag ik jou ook nog poetsen. Dat vond ik dan weer heel grappig”.
Nog steeds een poetsfanaat
Het klopt inderdaad dat ik Alfred toen uitlachte en later zelf stond te poetsen bij een truck. Maar ben jij nog steeds zo’n poetsfan als toen? Of is dat wel iets minder geworden? Alfred grinnikt en zegt dan: “Heel eerlijk gezegd, baal ik er wel van dat ik soms niet voldoende tijd heb. Want ja, ik poets nog steeds zo graag als toen. De truck is het visitekaartje van het bedrijf en het moet gewoon schoon zijn. Onlangs is de wagen gecoat en dat is niet alleen behoud van de wagen, maar het scheelt ook een hoop poetswerk. Ze blijft een stuk schoner, dat werkt beter en gemakkelijker. Niet iedereen zal het met mij eens zijn, maar nogmaals, het is hét visitekaartje van het bedrijf. Het is van belang dat het op de bouw functioneert, maar hé, er mag ook wel ‘iets’ staan. Je hebt een bijzonder product, dan mag het hele plaatje dat wel uitstralen”.
Inmiddels een andere truck
In de tijd van de reportage reed je met een Scania R560 6x2, maar die zie ik niet meer? “Wij hebben tegenwoordig een Scania R660. Wel ‘iets’ meer dan toen. Ze is ook zwart, maar heeft meer oranje lampjes. Per toeval kwam de wagen op onze pad. Lang verhaal in het kort, er was een bod en voor we het wisten, was de koop gesloten. En zie hier het eindresultaat. En zoals ik al zei, het poetsen is er nog steeds, maar dat hoef ik jou niet uit te leggen.”
Veranderingen in de afgelopen jaren
Is er voor jou veel veranderd in de afgelopen vier jaar? “Ach, qua werk eigenlijk niet veel. Ik werk nog steeds zowel binnen als buiten. Zo’n 70% van mijn tijd binnen, ben ik als calculator aan de gang. Maar het is belangrijk om ook buiten aan de gang te gaan, dus daar spendeer ik de andere 30%. Het is goed om klanten te spreken en te controleren of berekeningen kloppen. Op de bouw is fysiek contact, ofwel communicatie. Op papier is alles goed, maar even praten en elkaar aankijken is soms net even beter. En je kunt zaken direct oppakken, indien nodig. En het rijden zelf vind ik ook nog steeds erg leuk. Dus zoals het nu gaat, vind ik het heel fijn. En dat mag voor mij nog wel een fiks aantal jaren zo blijven.”
Dus eigenlijk is er weinig veranderd? “Nou”, zegt Alfred, ”Wat wel buiten het gewone werk om is veranderd, is dat mensen een korter lontje hebben gekregen. En afstand houden op de weg, dat is ook wel een dingetje. Mensen beseffen vaak niet wat de consequenties zijn van onze voertuigen met extra lengte en gewicht. We staan niet zomaar stil en kunnen daardoor heel wat ongewenste schade aanrichten. Ik houd liever afstand, want wil de lading die ik soms vervoeren mag, écht niet in mijn nek krijgen. Maar helaas begrijpt niet iedereen dat. Het zal wel iets met stress te maken hebben, denk ik.”
Tot over vier jaar?
Wat als ik over vier jaar weer contact met je opneem? “Dan werk ik nog steeds bij Van Pommeren,” lacht Alfred. “Zowel binnen als buiten, het rijden blijft gewoon leuk en goed te combineren. Maar laten we proberen gewoon eens te vragen hoe het gaat? Want ik vind het écht leuk dat je mij niet vergeten bent. En mij opnieuw opzoekt voor de rubriek. Ik vond het toen leuk en nu ook weer leuk. Je vergeet de mensen niet en ik denk dat nou juist dat jouw kracht is. Onthoud het positieve en kijk goed vooruit,” aldus Alfred.
Tekst & Foto's: Jantine